Mozes deel 20

Luisteren


Lezen

Het volk van God maakte een speciale tent voor God, de tabernakel, weet je dat nog? Ons vorige verhaal ging daarover hè, hoe de tabernakel eruit zag. De tabernakel stond in het kamp van het volk en daar wilde God wonen. De mensen moesten nu wel leren hoe ze zo goed mogelijk en dichtbij God konden leven. 

God riep Mozes en zei: “Mozes, vertel het volk hoe ze mij kunnen dienen en eren en ook hoe ze goed voor elkaar kunnen zorgen.” Mozes luisterde goed en schreef alles op. Dat staat allemaal in het Bijbelboek Leviticus. De mensen leerden hoe ze sorry konden zeggen tegen God en om vergeving konden vragen. Ook leerden ze hoe ze goed voor elkaar konden zorgen en hoe ze gezond en schoon konden leven. Ook de priesters moesten van alles leren, over hoe ze hun werk in de tabernakel moesten doen.

De mensen leerden ook hoe ze feest mochten vieren. God gaf het volk speciale dagen om samen blij te zijn en Hem te danken. Er waren verschillende feesten en ze hadden ook allemaal een eigen betekenis.

  • De Sabbat

Allereerst was er natuurlijk de Sabbat, de zevende dag van de week. Bij ons is dat nu de zondag. Dit is eigenlijk ook een feestdag, want op die dag rustte God uit toen hij de hemelen en de aarde had gemaakt en daarom mocht het Gods volk op de zevende dag van de week ook rusten. De mensen mochten op die dag dus niet werken, want het was een heilige dag voor God.

De Sabbat was een feest van elke week; de andere feesten werden elk jaar gevierd.

Mozes 041
  • Het Pascha en het feest van de ongezuurde broden

Het eerste feest van het jaar was het Pascha. Dit feest herinnerde de mensen aan hoe God Zijn volk uit Egypte had bevrijd. Ze aten op die dag een speciale maaltijd en vertelden elkaar het verhaal van de uittocht uit Egypte. De dag na het Pascha begon het feest van de ongezuurde broden. In die week aten de mensen hele platte broden, zonder gist. Een beetje zoiets als crackers.

  • Het Wekenfeest

Zeven weken na het Pascha kwam het Wekenfeest. Dit was een oogstfeest. Na de oogst op het veld brachten ze het eerste graan naar God. Het wekenfeest was een tijd van dankbaarheid en blijdschap, omdat de mensen wisten dat ze alles wat ze hadden, van God hadden gekregen.

  • Het Bazuinenfeest

Een tijd later in het jaar vierden ze het Bazuinenfeest. Deze dag begon met het geluid van trompetten. Iedereen luisterde goed, want het was een teken dat er iets belangrijks ging gebeuren. Het was een feest om stil te staan, na te denken, en je klaar te maken voor een bijzondere tijd met God.

  • Grote Verzoendag

Tien dagen na het Bazuinenfeest kwam de Grote Verzoendag. Dat was een hele rustige en bijzondere dag. De mensen dachten na over wat ze verkeerd hadden gedaan en vroegen God om vergeving. Ze aten niet en deden rustig aan, om te laten zien dat ze het echt meenden. De belangrijkste priester, de hogepriester, mocht die dag (ook maar één keer per jaar dus) naar het allerheiligste deel van de tabernakel gaan. Daar ging hij bidden voor het hele volk, zodat iedereen weer dicht bij God kon zijn.

Mozes 042
  • Het Loofhuttenfeest

Vijf dagen na de Grote Verzoendag werd het Loofhuttenfeest gevierd. Dat was een heel vrolijk feest! De mensen bouwden hutjes van takken en daar woonden ze een hele week in. Wat gezellig zal dat zijn geweest. Tijdens het feest bedankten ze God dat Hij voor hen zorgt. Een week van samen zijn, verhalen vertellen, zingen en genieten van alles wat God geeft.

  • Het Jubeljaar

En dan was er nog het Jubeljaar. Het Jubeljaar was een heel bijzonder jaar, dat maar één keer in de 50 jaar kwam. In dat jaar kregen mensen een nieuwe kans. Als iemand zijn huis of land had moeten verkopen, kreeg hij het terug. Als iemand een slaaf was geworden, mocht hij weer vrij zijn. En als iemand geld had geleend, hoefde hij het niet meer terug te betalen. Het was heel een jaar van vreugde, vrijheid en vergeving. God wilde dat niemand voor altijd in de problemen zou blijven zitten. Iedereen mocht opnieuw beginnen.

.

Dit alles, alle regels en alle feesten, staat dus in het Bijbelboek Leviticus. Het was een soort handleiding voor het volk van God: hierdoor wisten ze hoe ze samen konden leven, hoe ze God konden eren, hoe ze goed voor elkaar konden zijn en dus ook welke feesten ze mochten vieren.

En het mooiste van alles was dat God zo dichtbij Zijn volk was. Hij wilde bij de mensen wonen en hen helpen om een liefdevol en eerlijk leven te leiden.


Kijken